-
1 horresco
horrēsco, horruī, —, ere [inchoat. к horreo ]1) начинать дрожать, содрогаться, пугаться, ужасаться (h. mortem St)horresco refĕrens V — мне становится страшно, когда я рассказываю (об этом)2) щетиниться ( ensibus strictis V); становиться дыбом ( horrescit coma SenT)4) делаться страшным, становиться ужасным, бушевать (horrescit tempestas Sil)5) вздыматься, волноваться ( mare horrescit C) -
2 horresco
horresco, horrŭi, 3, v. inch. n. and a. [horreo], to rise on end, stand erect, to bristle up, grow rough.I.Lit. (mostly poet.; cf.II.horreo): rettulit ille gradus horrueruntque comae,
Ov. F. 2, 502:tum segetes altae campique natantes Lenibus horrescunt flabris,
Verg. G. 3, 199:bracchia coeperunt nigris horrescere villis,
Ov. M. 2, 478; cf.:setis horrescere coepi,
id. ib. 14, 279: horrescit telis exercitus asper utrimque, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 385 Vahl.); cf.:arma rigent, horrescunt tela,
id. ib. (Trag. v. 177 ib.):mollis horrescit coma,
Sen. Agam. 711: horrescit mare, becomes ruffled, rough, Varr. ap. Non. 423, 7:ut ille qui navigat, cum subito mare coepit horrescere,
Cic. Fragm. ib. 4 (Rep. 1, 40 Mos.).—Transf.A.To fall a shaking, trembling:2.(puella) Horruit, ut steriles, agitat quas ventus, aristae,
Ov. A. A. 1, 553.—In partic., to begin to shake, shudder, or tremble for fear, to become frightened, terrified (class.).(α).Absol.:(β).horresco misera, mentio quoties fit partionis,
Plaut. Truc. 1, 2, 93; cf. id. As. 4, 1, 4; Ter. Ad. 4, 4, 23:quin etiam ferae, sibi injecto terrore mortis, horrescunt,
Cic. Fin. 5, 11, 31:horresco referens,
Verg. A. 2, 204:horrescit visu subito,
id. ib. 6, 710; 12, 453. —With acc.:(γ).dum procellas Cautus horrescis,
Hor. C. 2, 10, 3:morsus futuros,
Verg. A. 3, 394:nullos visus,
Val. Fl. 6, 453:mortem,
Stat. Th. 3, 70.—With inf.:B.horrescit animus omnia recensere,
Amm. 29, 3, 9.—To grow fearful, terrible, dreadful (very rare):in terra quoque ut horrescant (fulmina),
Lucr. 6, 261:subitis horrescit turbida nimbis Tempestas,
Sil. 1, 134. -
3 horresco
horrēsco, horruī, ere (Inchoat. v. horreo), von etw. rauh-, uneben werden; dah. I) v. etw. starren, 1) eig.: brachia horrescunt villis, Ov.: h. setis, Ov.: seges (i.e. acies) horrescit ensibus strictis, Verg.: horrescit telis exercitus, Enn. ann. 393. – vom Meere, mare coepit horrescere, aufzuwallen, Cic. fr.: u. so poet., v. der wogenden Saat, segetes altae campique natantes lenibus horrescunt flabris, wogen auf und nieder, Verg.: vom Wetter, quaenam subitis horrescit (braust auf) turbida nimbis tempestas, Sil. – 2) übtr., emporstarren, sich emporsträuben, mollis horrescit coma, Sen. Agam. 711 (749). – II) vor Furcht, Schrecken, Staunen usw. zusammenfahren, a) intr. schauern, schaudern, zittern, von Menschen u. Tieren, Ter., Cic. u.a.: animi horrescit, Pacuv. 294. – b) tr.: α) vor etwas schaudern, zittern, h. morsus futuros, Verg.: h. mortem, Stat. – m. folg. Infin., quod sacrificium nemo vir adspicere non horruit, Cic. de har. resp. 37: horrescit animus omnia recensere, Amm. – β) mit tiefem Staunen-, mit Verwunderung wahrnehmen, quem ter ovantem Iuppiter horruerat, Petron. poët. 123. v. 240 sq.
-
4 horresco
horrēsco, horruī, ere (Inchoat. v. horreo), von etw. rauh-, uneben werden; dah. I) v. etw. starren, 1) eig.: brachia horrescunt villis, Ov.: h. setis, Ov.: seges (i.e. acies) horrescit ensibus strictis, Verg.: horrescit telis exercitus, Enn. ann. 393. – vom Meere, mare coepit horrescere, aufzuwallen, Cic. fr.: u. so poet., v. der wogenden Saat, segetes altae campique natantes lenibus horrescunt flabris, wogen auf und nieder, Verg.: vom Wetter, quaenam subitis horrescit (braust auf) turbida nimbis tempestas, Sil. – 2) übtr., emporstarren, sich emporsträuben, mollis horrescit coma, Sen. Agam. 711 (749). – II) vor Furcht, Schrecken, Staunen usw. zusammenfahren, a) intr. schauern, schaudern, zittern, von Menschen u. Tieren, Ter., Cic. u.a.: animi horrescit, Pacuv. 294. – b) tr.: α) vor etwas schaudern, zittern, h. morsus futuros, Verg.: h. mortem, Stat. – m. folg. Infin., quod sacrificium nemo vir adspicere non horruit, Cic. de har. resp. 37: horrescit animus omnia recensere, Amm. – β) mit tiefem Staunen-, mit Verwunderung wahrnehmen, quem ter ovantem Iuppiter horruerat, Petron. poët. 123. v. 240 sq.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > horresco
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский